Taalwetenschap over de vrouw

Ik denk veel na over talen. Soms verwar ik het Spaans met het Engels of is het Nederlands toch gewoon erg gecompliceerd.

Neem bijvoorbeeld het Engels. Het is een kale, uitgeklede, simpele taal. Je kan je opa en oma, de priester, de dokter en de burgemeester en de leraar net zo aanspreken als je vrienden. Heel onbeleefd. In het Engels bestaan er geen beleefdheidsvormen. Alles is "you".In het Spaans bestaat dat wel. Daar zeg je "usted" tegen een heer. En "tú" tegen je vrienden. Ik heb eigenlijk nooit echt goed geleerd om beleefd te zijn in het Spaans. In Soná waar ik graag kom, heb ik nog nooit met de priester gesproken. En met mijn familie en vrienden, ook al zijn ze ouder, kan ik gewoon onbeleefd tutoyeren.

Een ander woord wat mij stoort is het Engelse woord "girlfriend". Als kind dacht ik dat dit een woord was dat je kon gebruiken voor je vrouwelijke vrienden. Het Spaans is in tegenstelling tot het Nederlands veel duidelijker in. Daar wordt voor je vriendinnetje ("girlfriend") het woord "novia" gebruikt en voor een vriendin ("friend") het woord "amiga". Dus hierin schiet het Nederlands te kort omdat je voor twee betekenissen hetzelfde woord gebruikt (“vriendin”). Afhankelijk van de context van het woord wordt de juiste betekenis bepaald.

Dus dan zou je denken dat Spaans van deze drie de volmaakte taal is. Op het eerste ogenblik lijkt dat ook zo. Maar schijn bedriegt. De Spaanse taal is veel volmaakter dan de Germaanse talen. Het onvolmaakte aan de taal is geen grammaticaal probleem maar een cultuurprobleem. In dit geval ben ik erg feministisch. Het is namelijk zo dat de vrouwen worden achtergesteld in de taal. Als er op het plein drie vriendinnen van jou staan te wachten, dan wachten er drie "amigas". Maar komt er een vriend ("amigo") van je bij de vrouwen staan dan zijn het vier "amigos". Al komt er bij honderd vriendinnen "amigas" een man staan, dan wordt het allemaal mannelijk. Andersom als er bij drie vrienden "amigos" een vriendin "amiga" komt staan dan verandert er helemaal niets. Het zijn al mannen en vrouwen veranderen daar niets aan.

In de bijbel beginnen de brieven van Sint Paulus steevast met "Broeders en zusters,"In het Spaans zou ik verwachten "Hermanos y hermanas,". Maar nee hoor. De vrouwen doen er hier ook niet toe en daarom wordt het "Hermanos,"

Dus als conclusie wordt wat mij betreft toch het Spaans als de beste bestempeld. Er zal alleen een cultuuromslag gemaakt moeten worden dat de vrouw gelijk is aan de man.