Vandaag is het zover. De haren van mijn moeder laten los. Ze vindt het zelf niet zo erg, omdat haar haren toch weer terugkomen. Daarom hebben we vanochtend ook er een beetje mee zitten spelen. Eerst ging ik de losse haren van haar rug afhalen. Na het ontbijt heeft mijn broer er een aantal plukken uitgetrokken. Daar konden we wel om lachen. Toen mijn moeder zich ging wassen, we hadden al voorzorgsmaatregelen genomen, kwamen er allemaal haren los.

We hebben er dus flink om kunnen lachen, maar wat wel erg is dat ze veel pijn heeft in haar mond. Ze is daar gisteren voor naar het ziekenhuis geweest, en dat was eigenlijk wel raar.

Er werd op haar elleboog geslagen, ze moest in de hand van de verpleegster knijpen. En doordat haar wang wat dikker is en haar mond wat scheef staat concludeerde de coassistent dat er 2 zenuwen in haar gezicht waren uitgeschakeld, en dat ze het hele weekend in het ziekenhuis kon blijven, en dinsdag dat dan de neuroloog ernaar gaat kijken.

Dat vond ze een beetje een raar verhaal, en vroeg ze of ze de arts mocht spreken. En die zij dat het allemaal niet zo was. Toen heeft de coassistent op haar falie gekregen. Dus...

Wordt vervolgd...

Misschien ook interessant voor jou?