O oma, wie had dat ooit gedacht.
Uw foto die altijd naar mij lacht.
U bent degene die ik in mij hart bemin.
U was altijd van goede zin.

De jaren verstreken voor mijn gevoel steeds sneller.
De weg naar boven werd voor u steeds heller.
Als u bij Hem bent, Hij zal het weten.
Dan kunt u met gouden lepels eten.

U en ik hadden een speciale band.
Daar was nooit iets aan de hand.
Het enige wat nooit zal vergaan.
Is uw lach die op mijn netvlies blijft staan.

Misschien ook interessant voor jou?