‘In Nederland bestaat geen armoede.’

Ik denk dat ik met deze blog de woede van veel Nederlanders op mijn hals kan halen. De steeds grotere groep Nederlanders die niet rond kan komen groeit. Maar toch wil ik een statement maken.

“In Nederland bestaat geen armoede.”

Deze uitspraak kan wel wat genuanceerd worden. Tuurlijk, er bestaat armoede in Nederland maar dat is volgens de Nederlandse maatstaven. Als mensen geen eten hebben kunnen ze bij de voedselbank eten halen. Kleding kan bij de kledingbank gehaald worden. Kinderen die zonder eten naar school gaan krijgen soms op school te eten of op andere plekken. Er zijn daklozen die niet geholpen willen worden. Andere daklozen kunnen voor €2 naar de nachtopvang.

Zo kan ik nog veel meer voorbeelden opnoemen. Mijn punt is dat in Nederland voor alles een oplossing is. Als het gas te duur wordt krijgen we €190 van de overheid. En ga zo maar door.

Ik ben momenteel bij pater Roberto in Cerro Plata in de provincie Veraguas in Panama. Het is nu de derde keer dat ik bij hem ben. Nu voor 3 dagen. Ik kwam gisteren aan en na een korte begroeting ben ik meteen aan het werk gezet. Hij benut mijn talenten, namelijk foto's en video's maken. Het is voor mij geen topkwaliteit, maar ik moet mijn perfectionisme aan de kant schuiven en het onvoorspelbare moment vastleggen. In deze momenten ontmoet je Christus.

Gisteren gingen we naar een afgelegen locatie om een soort aquaduct met buizen af te maken. Ik had geen idee wat er allemaal ging gebeuren. Ik ben visueel ingesteld, maar sommige dingen zijn niet in te beelden. In de haast was ik vergeten om voor de perfecte videomontage een achtergrondgeluid op te nemen.Vanochtend was ik om half 7 opgestaan om het geluid alsnog op te nemen. Om 8 uur was er ontbijt, dus ik had genoeg tijd om dit te voltooien. Nog voor het ontbijt kreeg ik de taak om de zieken te fotograferen en filmen die hier komen voor medische zorg. Op een lege maag ging ik meteen vastleggen hoe de arme mensen (hier kom ik later op terug) basale zorg krijgen of doorverwezen worden naar een kliniek.

Pater Roberto geeft voor zo'n 1500 dollar per maand aan medicijnen weg. Hij moet zelf 600 dollar betalen per maand voor de vitamine voor anti parasieten en andere medicijnen, de rest van de medicijnen worden gesponsord. Er kwam een meisje van 17 die hevige bloedvloeiingen heeft tijdens de menstruatie. Pater Roberto keek in haar oog en zag dat haar oog extreem wit was. Ze heeft een ijzergebrek er werd doorverwezen naar een gynaecoloog. Ook haar moeder had een ijzergebrek.

Ik was tijdens het filmen van het “medisch spreekuur” geraakt door een meisje van 2. Ze was ziek geworden door slecht drinkwater en kreeg daardoor parasieten in haar lichaam. Ik heb verschillende kleine kinderen gezien hier in Panama en vaak zijn ze verlegen. Maar dit meisje was te ziek om verlegen te zijn. Ze keek mij aan. Ik probeerde het vast te leggen. Maar de foto bij dit bericht beschrijft niet de emotie, die ontbreekt in de foto. Ik had moeite om mijn emoties te bedwingen. Ik vertelde het pater Roberto en hij vertelde dat er vaak vele ernstigere patiënten komen dan vandaag. Ik herkende nu al Jezus in het meisje. Dit zijn de momenten Jezus present in de mensen net zoals in de Heilige Hostie.

Dit was dus allemaal op een lege maag. Na het ontbijt gingen we op missie. We bezochte families die ergens in de bergen wonen, en je niet kan begrijpen waarom ze daar wonen en überhaupt nog leven. Ze wonen in een zelf gefabriceerd hokjes, wat niet meer is dan een paar palen en wat metalen golfplaten. De zon staat er de hele dag op te branden dus het is bloedheet binnen. Buiten is bijna geen schaduw. Ze hebben een beetje rijst, wat zout en (vervuild) water. Ze koken daar de maaltijd mee. Vaak 1 maaltijdje per dag.

De kinderen hier hebben niet zo'n dikke buik als de kinderen in Nederland. Hier hebben ze een strake ronde ronde buik die naar beneden hangt. Het is geen vet, maar een waterbal. Dit is typisch hongeroedeem.

Ik zag kinderen met voortdurende honger. Ik zag kinderen die slecht of vervuild water drinken. Kinderen die naakt zijn. Kinderen die ziek zijn. Kinderen zonder vader omdat die in de gevangenis zit.

Heer, wanneer hebben wij U hongerig gezien en U te eten gegeven, of dorstig en U te drinken gegeven? En wanneer zagen wij U als vreemdeling en hebben U opgenomen, of naakt en hebben U gekleed? En wanneer zagen we U ziek of in de gevangenis en zijn U komen bezoeken? De Koning zal hun ten antwoord geven: "Voorwaar, Ik zeg u: al wat gij gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders hebt gij voor Mij gedaan." (Matteüs 25, 37b-40)

Zoals ik al zei: niet iedereen zal blij zijn in Nederland met dit bericht. Maar voor degene die in Nederland mij kan corrigeren en mijn horizon laten verbreden ben ik bereid om een rectificatie te publiceren. Al denk ik niet dat het snel zal gebeuren omdat in ons rijke Nederland geen honger en armoede bestaat zoals er in andere delen van de wereld bestaat.

Ben je geraakt door dit bericht en wil je een Big Mac minder eten of je Starbucks koffie doneren? Maak dan alsjeblieft geld over naar de Stichting Kruisvaarders van Sint Jan op IBAN NL 72 INGB 0000 0236 53 te Noordwijkerhout onder vermelding van Pater Roberto. Elke euro helpt. Dit is vaak een cliché, maar ik kan dit bevestigen. Voor 5 euro kan een groot gezin een dag eten.