Vanmorgen ben ik in het donker opgestaan. Een beetje zoals in Nederland in de winter. Maar hier in Panama slaap ik vaak uit tot een uur of 7 of 8. Ik zet normaal geen wekker omdat de hanen, vogels en honden mij wel wakker maken. Maar vandaag heb ik mijn wekker gezet. En wel om 6 uur. Op de foto is de zonsopkomst te zien en een slaperige Marco.

Ik ben zo vroeg opgestaan omdat ik wist dat ik oog in oog met Jezus zou komen te staan. Ik wist niet welke gestalte Jezus zou hebben. Maar wat bleek, Jezus was present in de adoptiekinderen omdat hun ouders voor ruim 12 jaar in de gevangenis zitten. Op deze manier krijgen de kinderen geen goede start.

Ik was namelijk bij Pater Roberto en als je bij hem bent is het nooit de vraag of je Jezus die dag gaat ontmoeten. Maar de vraag is welke gestalte Jezus nu weer aanneemt. Vaak in de arme hulpeloze kinderen. Je ziet dat de vreugde en vrolijkheid niet in hun leven bestaat. Dankbaarheid kennen ze wel maar de tijdelijke blijdschap maakt snel weer plaats voor de zorgen van de dag. Zelfs hele jonge kinderen weten dat het niet klopt. Als je die troosteloze blik in hun ogen ziet, weet je dat je naar Jezus kijkt.

Gelukkig was er ook goed nieuws. Een groep studenten heeft voor het vak Sociaal Werk deze week de opdracht gekregen om een keuken te bouwen. De familie waar ze waren had nog geen keuken.

Dus vandaag heb ik genoeg videomateriaal gemaakt om wat video's voor pater Roberto te maken. Dus nu alleen nog video's bewerken en dan hopen dat er honderdduizend euro wordt gedoneerd. Al heeft Pater Roberto 1 miljoen euro nodig. Het geld is continu nodig voor voedselpakketten om de allerarmsten te voeden. Maar €1 euro lijkt voor ons "Nederlanders" niet veel. Maar in Panama koop je daar heel veel voor. Bijna alles wat je hier koopt in de supermarkt is onder de 1 balboa/dollar.

Misschien ook interessant voor jou?