Vandaag is de laatste dag van de Feria van Veraguas in Soná. Het is een geweldig moment. In Nederland kennen we deze manier van kermis niet. Er zijn podia met dans en optredens van grote artiesten. Er zijn locaties met planten en educatie voor het verbouwen van planten. Er zijn heel veel verkopers die van alles willen verkopen en natuurlijk de apparaten zoals we in Nederland kennen bij een kermis.

Het is zoals gezegd een geweldige week. Ik maak alleen de weekenden mee. Omdat ik afgelopen week bij pater Roberto was. Maar nu ik weer terug ben in Soná gaan we elke dag naar de feria. Dit doen we omdat het minder dan 50 meter lopen is tot de ingang van de feria.

Deze avonden op de kermis staan voor mijn gevoel in contrast met de veertigdagentijd. Ik ben altijd gewend om in deze tijd tot Pasen sober te leven. Maar deze tijd hier vraagt van mij niet om triest te zijn, een somber gezicht op te zetten zoals in de lezing van Aswoensdag. Deze tijd hier voelt als een Tabor moment. (Een moment met veel vreugde, waarvan je niet wilt dat het voorbij gaat). In het Evangelie van deze tweede zondag van de veertigdagentijd komt deze vreugde voor bij de selecte groep apostelen die met Jezus de berg Tabor op mogen en daar de transfiguratie van Jezus mogen aanschouwen. Ik voel mij ook bevoorrecht om nú hier te zijn in Soná en te mogen genieten van deze mooie tijd. Er komt een moment van lijden en dood waarin ik niet naar Panama kan. Dus nu is het juiste moment om mijn hart te veranderen.

Misschien ook interessant voor jou?